Mesjady polskie XVII stulecia
Opis
Leszek Teusz
Bolesna Muza nie Parnasu góry, ale Golgoty...
Mesjady polskie XVII stulecia
ISBN 83-89100-15-0
Format B5, s. 292, ilustracje, indeks nazwisk; OPRAWA TWARDA
Spis treści
I. Wprowadzenie
II. Prezentacja mesjad autorstwa: Walentego Odymalskiego, Szymona Gawłowickiego, Klemensa Bolesławiusza, Abrahama Rożniatowskiego, Kaspra Miaskowskiego, Wespazjana Kochowskiego, Wacława Potockiego, Klemensa Bolesławiusza
1. Pełne utwory mesjadowe:
Walenty Odymalski, Świata naprawionego od Jezusa Chrystusa Prawdziwego Boga i Człowieka, Najwyższego Króla Królów i Pana nad Pany historyjej świętej ksiąg dziesięć. Kraków 1610
Szymon Gawłowicki, Jezus Nazareński Syn Ojca Przedwiecznego wcielony, abo Jeruzalem niebieska przezeń wyzwolona. Warszawa 1686
Klemens Bolesławiusz, Rzewnosłodki głos łabęcia umierającego, abo pienia przewdzięczne wielebnego ojca Jana Hondemiusza Angielczyka, doktora w teologiej, Zakonu S. Franciszka i jego reguły ad litteram ścisłego naśladowce, o Żywocie i Męce Chrystusowej, z łacińskiego na polski język świeżo przetłumaczony i do uszu nabożnych przywrócony. Poznań 1665
2. Mesjady — poematy pasyjne:
Abraham Rożniatowski, Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, wedle miejsc Hierozolimskich nad Zebrzydowicami wykonterfetowanych. Kraków 1610
Kasper Miaskowski, Historyja na godziny kościelne rozdzielona gorzkiej męki i okrutnej śmierci Boga Wcielonego Jezusa Pana. Kraków 1612
Wespazjan Kochowski, Chrystus cierpiący. Wedle tekstu Ewangeliej Świętej wierszem polskim wystawiony. Kraków 1681
Wacław Potocki, Nowy Zaciąg pod chorągiew starą tryumfującego Jezusa Syna Bożego nad Światem, Czartem, Śmiercią i Piekłem (...). Warszawa 1698
III. To, co łączy; to, co dzieli. Próba diagnozy gatunku
IV. Zamknięcie
Indeks